دانلود گزارشهای کارآموزی و پروژه دانشجویی

دانلود مقاله پیرامون یک شاخصه شرایط صحت و ایمنی پلها

ویژگیهای جغرافیایی و اقلیمی منطقه ۷
۵-۱- ویژگیهای اقلیمی ۱۳
تعریف و تبیین موضوع پروژه و نتیجه‌گیری برای انتخاب موضوع ۲۳
۲-۲- تعریف کودک ۲۳
۱-۲-۲- تعریف کودکان خیابانی ۲۴
۱- کودکان خیابانی (Children “on” the street) ۲۵
۲- کودکان خیابانی (children “of” the street) ۲۵
۳-۲- تاریخچة کودکان خیابانی ۲۷
۴-۲- وضعیت کودکان خیابانی در جهان ۲۹
۱-۴-۲- وضعیت کودکان خیابانی در ایران ۳۰
۵-۲- کودک در خیابان» و «کودک خیابان ۳۱
الف- کودک در خیابان: ۳۱
ب- کودک خیابان: ۳۱
۶-۲- عوامل مؤثر بر خیابانی شدن کودکان ۳۲
۱-۶-۲- عوامل بیرونی (اجتماعی) ۳۲
۲-۶-۲- عوامل درونی (خانوادگی) ۳۳
۷-۲- بزهکاری و بزه‌دیدگی کودکان خیابانی ۳۵
۸-۲- وضعیت بهداشتی کودکان خیابانی ۳۶
۹-۲- وضعیت روانی – اجتماعی کودکان خیابانی ۳۸
۲-۹-۲- وضعیت روانی ۳۹
۳-۹-۲- مشکلات رفتاری (روانی) ۳۹
۱۰-۲- اقدامات ملی انجام شده در مورد این کودکان تابحال ۴۰
۱-۱۰-۲- سازمان بهزیستی ۴۰
۲-۱۰-۲- شهرداری ۴۱
۳-۱۰-۲- بین المللی ۴۱
۱۱-۲- آمار کودکان خیابانی ۴۱
۱۳-۲- نتایج بدست آمده از تحقیق دکتر رسول روشن توسط سازمان بهزیستی کشور ۴۳
طرح سؤالات: ۴۵
۱۴-۲- مقالات برخی از جراید در مورد وضعیت نابسمان کودکان خیابانی ۵۲
۱-۱۲-۲- کودکان در سایه‌ روشن‌های شهر- همشهری اردیبهشت ۱۳۸۲ ۵۲
۲-۱۴-۲- ۳۵ میلیون کودک آواره در جهان – همشری ، اردیبهشت ۱۳۸۲ ۵۶
۳-۱۴-۲- چرا بیرون خانه را ترجیح می دهند؟ همشهری – مرداد – ۱۳۸۲ ۵۶
فقر عاطفی ۵۷
چرا والدین محبت خود را از فرزندان دریغ می‌کنند؟ ۵۸
محبت افراطی ۵۹
مرگ والدین ۶۰
تبعیض بین فرزندان ۶۲
کثرت فرزندان ۶۲
۴-۱۴-۲- کودکان خیابانی در حال افزایش‌اند – همشهری – خرداد – ۱۳۸۲ ۶۳
۵-۱۴-۲- افزایش شمار کودکان خیابانی در تجریش – همشهری – خرداد – ۱۳۸۲ ۶۶
۷-۱۴-۲- کودکان کار بی‌پناهان جامعه- همشهری – اردیبهشت – ۱۳۸۲ ۶۹
۹-۱۴-۲-کودکان خیابانی اولین قربانیان آلودگی هوا – همشهری – خرداد-۱۳۸۲ ۷۷
منابع و مأخذ فصل دوم ۷۹
فصل سوم ۸۰
مباحث عمومی مرتبط با پروژه ۸۰
۱-۳- مصاحبه با آقای دکتر، اقلیما و عضو هیئت علمی ۸۰
۲-۳- مصاحبه ما خانم کاووسی ۸۰
۳-۳- مصاحبه با خانم قلی‌زاده و آقای نریمانی ۸۲
۴-۳- مفاد پیمان نامة جهانی حقوق کودک ۸۶
اعلامیة ژنو: ۸۶
ماده ۲۸ کنوانسیون الحاقی کودک مصوب ۱۳۶۸: ۸۷
۵-۳- راهکارهائی برای جلوگیری از بوجود آمدن یا کاهش کودکان خیابانی ۸۸
۶-۳- روانشناسی دوران نوجوانی ۸۹
۱-۶-۳- حالات روانی و عاطفی در نوجوانان ۹۱
۲-۶-۳- شناخت خصوصیات فیزیکی کودکان و نوجوانان ۹۲
۷-۳- کودک،‌ معماری و فضا ۹۳
۸-۳- معماری برای کودکان ۹۸
جاهای زیبا ۱۰۰
۹-۳- طراحی فضا با توجه به مشکلات رفتاری و روانی کودکان و نوجوانان ۱۰۲
منابع و مأخذ فصل ۳: ۱۰۴
فصل ۴ ۱۰۵
بررسی مراکز کودکان خیابانی متناظر با طرح مجموعه ۱۰۵
۱-۴- مراکز خارجی ۱۰۵
۲-۱-۴- کنیا ۱۰۵
۳-۱-۴- برزیل (شهر مارینگا) ۱۰۶
۴-۱-۴- پروة ملی کودکان خیابانی فیلیپین (از سال ۱۹۸۶ تاکنون) ۱۰۷
۵-۱-۴- هندوستان ۱۰۸
۶-۱-۴- آفریقای جنوبی ۱۰۹
۱- کودک ۱۰۹
۲- خانواده ۱۰۹
۳- جامعه ۱۱۰
۷-۱-۴- کانادا ۱۱۰
۲-۴- مراکز داخلی ۱۱۱
۱-۲-۴- مجتمع رفاهی- بهزیستی سبزوار ۱۱۱
۱-۱-۲-۴- موقعیت ۱۱۱
۲-۱-۲-۴- اجزاء طرح ۱۱۱
۳-۱-۲-۴- معرفی کم و کیف معماری طرح ۱۱۳
۲-۲-۴- بازدید از مرکز کودکان خیابانی (قرنطینة) یاسر ۱۱۶
۱-۲-۲-۴- مصاحبه با یک مددکار اجتماعی ۱۱۸
۴-۲-۴- بازدید از مرکز کودکان خیابان اسماعیل محمدی ۱۲۲
خوابگاه ۱۲۳
۱-۴-۲-۴- ساختمان اداری ۱۲۳
پیشنهادات جناب آقای موسوی برای طراحی مرکز کودکان خیابانی ۱۲۵
منابع و مأخذ فصل ۴: ۱۲۷
فصل ۵ ۱۲۸
معرفی سایت پروژه ۱۲۸
۱-۵- موقعیت شهری منطقه ۱۵ تهران ۱۲۸
۱-۱-۵- بررسی وضعیت اجتماعی،‌ اقتصادی و فرهنگی خانوادهای ساکن منطقة ۱۵ تهران ۱۲۹
۲-۱-۵- توقف اتوبوسهای شرکت واحد ۱۲۹
۳-۱-۵- آلودگی ۱۳۰
۴-۱-۵- تراکم جمعیت و کمبود امکانات رفاهی ۱۳۰
۲-۵- کاربردی پیشنهادی در طرح تفضیلی ۱۳۰
۳-۵- زمین پروژه و قابلیتهای آن ۱۳۱
۱-۳-۵- جنسیت خاک سایت ۱۳۱
۲-۳-۵- آب در منطقة سایت ۱۳۲
۲-۳-۵- کوههای متصرف اطراف منطقة طرح ۱۳۲
۴-۳-۵- موقعیت گسل زلزله نسبت به منطقة طرح ۱۳۳
۴-۵- بررسی معیارهای مربوط به محیط طبیعی و جغرافیا ۱۳۳
۵-۵- دسترسیهای سایت: ۱۳۳
۱۰-۵- چکیده ۱۳۵
منابع و مأخذ فصل ۵: ۱۳۶
۱-۱-۶- ساختمان اداری ۱۳۹
۲-۱-۶-ساختمان خوابگاه ۱۴۱
۵-۲-۱-۶- محل طبخ ۱۴۸
۶-۲-۱-۶- غذاخوری ۱۴۹
۱-۳-۱-۶-  سالن اجتماعات چند منظوره (آمفی‌تئاتر سرپوشیده) ۱۵۲
۲-۴-۱-۶- کلاسهای آموزشی ۱۵۷
۵-۱-۶- کارگاههای تخصصی ۱۵۹
۷-۱-۶- فضاهای سبز و ورزشی ۱۶۴
۸-۱-۶- نگهبانی ۱۶۶
۱-۳-۶- گرمایش ۱۶۹
۲-۳-۶- حرارت مرکزی ۱۶۹
۳-۳-۶- تهویه ۱۷۰
۴-۳-۶- خنک سازی مکانیکی ۱۷۰
فصل ۱
ویژگیهای جغرافیایی و اقلیمی منطقه

محل مورد نظر برای طراحی، در منطقه ۱۵، شهرداری تهران واقع می‌باشد. مطالعه ویژگیهای اقلیمی پروژه حاضر، بر اساس آمار ۱۵ ساله (۱۳۴۴-۱۳۵۹ هـ .ش) ثبت شده در ایستگاه کلیماتیک مستقر در نمایشگاه بین‌المللی تهران انجام می‌یابد. ایستگاه نمایشگاه بین‌المللی در ارتفاع ۱۵۴۱ متری با عرض جغرافیایی ۵۷  ۳۵ شمالی و طول جغرافیایی ۲۵   ۵۱ قرار گرفته است.
در ابتدا توضیحاتی کلی در مورد موقعیت جغرافیایی شهر تهران آورده شده و سپس به تفصیل ویژگیهای اقلیمی منطقه مورد نظر بررسی شده است.
هدف از این مطالعات دستیابی به اطلاعاتی است که از طریق آن، می‌توان معماری بناهای مورد نظر را تا حد امکان با شرایط و مقتضیات اقلیمی انطباق داد و شرایط زندگی و یا بهره‌گیری از فضاهای مجموعه را با وضعیت آب و هوایی محیط تنظیم نمود.
۱-۱- خلاصه روند دویست ساله توسعه و گسترش شهر تهران
شهر تهران از حدود دویست سال پیش که پایتخت اعلام شد تا به امروز تحولات بسیاری را از سر گذرانیده است و طی ادوار مختلف توسعه، به کلان شهر کنونی تبدیل شده است. شهر تهران عمدتاً در سه مقطع گسترش یافته است؛ اول در زمان صفویه و قاجاریه، دوم در زمان پهلوی اول و سوم در زمان پهلوی دوم. حرکت طبیعی گسترش شهر تهران طی دوران صفویه و قاجاریه و به حکومت رسیدن رضاشاه، دچار تحولات جدیدی شد. وسعت شهر تهران طی دوران کوتاه حکومت وی به سرعت افزایش یافت و از حدود ۲۴ کیلومتر مربع در سال ۱۳۰۱ هـ . ش به حدود ۴۵ کیلومتر مربع در سال ۱۳۲۰ هـ .ش رسید. یعنی مساحت شهر در ظرف کمتر از ۲۰ سال، تقریباً دو برابر شد. هسته مرکزی شهر نیز با توجه به جاذبه شمال شهر و شمیرانات به طرف آن کشیده می‌شود، به طوریکه امروزه مرکز تهران از بازار به خیابان انقلاب تغییر مکان داده است، یعنی ۴ کیلومتر حرکت کرده است. در نقشه‌های گسترش شهر تهران در دوره‌های مختلف، این تغییرات به وضوح دیده می‌شود. جمعیت شهر تهران در طی سالهای ۱۱۶۶ هـ . ش تا ۱۳۶۵ هـ . ش از بیست هزار نفر به ۶ میلیون نفر رسید. یعنی ۳۰۰ برابر و وسعت شهر از ۲/۷ کیلومتر مربع به ۶۲۰ کیلومتر مربع رسید یعنی وسعت شهر ۷۶ برابر شد. (۱)
۱-۱-۱- تاریخچه هسته تاریخی شهر تهران و مراحل توسعه فیزیکی شهر تهران
نام تهران برای نخستین بار در یکی از نوشته‌های تئودوسیوس یونانی در حدود اواخر سده پیش از میلاد به عنوان یکی از اراضی ذکر گردیده و قدیمی‌ترین سند فارسی رد مورد تهران حاکی از آن است که روستای تهران قبل از سده سوم هجری قمری وجود داشته است پس از حمله مغول و جنگهای داخل شهر ری رو به ویرانی گذاشت (۵۹۹ هجری قمری) و تهران رو به گسترش نهاد و سیمای شهر را به خود گرفت. ترقی و رشد شهر نشینی در تهران از دوره صفویه آغاز شد و در زمان شاه طهماسب صفوی در تهران بناهای تازه و کاروانسراها و برج‌ها و باروهای مستحکم بنا گردید.
تهران ۴ دروازه به نامهای دروازه شمیران دولاب شاه عبدالعظیم و قزوین فضای کالبدی به وسعت ۴ کیلومتر مربع را حدوداً تحت حصار طهماسبی قرار داشت.
محلات عودلاجان، بازار، سنگلچ، چال میدان و ارگ سلطنتی از بخشهای قدیمی شهر به شمار می‌آیند در آن زمان تمام اراضی تهران تا شهر روی و نواحی غربی و شرقی از مزارع پوشیده بود.
در اوایل دوره قاجاریه دو دروازه دیگر به نامهای دروازه دولت و عمدیه در این محدوده حصار ایجاد شد در سال ۱۲۰۰ هـ . ق آقا محمدخان قاجار در تهران به تخت نشست و تهران رسماً پایتخت کشور شد. و تحولات زیادی را موجب گردید. تشکیل سلطنت پهلوی سیمای شهر تهران را بار دیگر دچار تحولات زیادی کرد و افزایش جمعیت و به تبع آن ازدیاد وسائط نقلیه شهری باعث گسترش بی وقفه ساخت و ساز در اطراف تهران شد تا جائیکه تمامی ۷۷ آبادی واقع در پهنه اطراف تهران زیر پوشش شهر تهران قرار گرفت.
به علت گران شدن زمین در داخل شهر گرایش ایجاد شهرکهای اقماری در اطراف تهران را گسترش داد سیر صعودی جمعیت و توسعه فیزیکی وسعت شهر ۴ کیلومتر مربعی را در بدو سلطنت فتحعلی شاه قاجار را به ۱۸ کیلومتر مربع در زمان ناصرالدین شاه و ۴۶ کیلومتر مربع در زمان رضاشاه و ۹/۷۱۶ کیلومتر مربع در حال حاضر را بوجود آورده است.
۲-۱-۱- ساختار جمعیتی شهر تهران
قریب به دو قرن از گسترش شهر تهران و افزایش سریع جمعیت آن می‌گذرد.
در حدود  سال ۱۲۱۰ هـ . ق (بلدیه تهران که از چهار محله تشکیل شده بود) آمار حدود ۵۰ هزار نفر را تخمین زده شده است و اولین سرشماری در سال ۱۲۶۲ شمسی جمعیت شهر ۴۸۲/۱۰۶ نفر و در سال ۱۳۶۵ تعداد ۶۰۴۲۵۸۴ نفر که محدوده مناطق بیستگانه شهرداری را شامل می‌شده است.
جمعیت ایران بر اساس آمارگیری سال ۱۳۷۰ بالغ بر ۵۵۸۳۷۱۶۳ نفر در هر کیلومتر دارای بیشترین میزان تراکم جمعیتی را در کشور شامل می‌شود.
با توجه به اینکه در هر کشور افراد ۱۵ تا ۶۴ ساله که در تولید ملی شرکت دارند، جمعیت فعال آن کشور می‌باشند و گروههای زیر ۱۵ سال و بالای ۶۴ سال معمولاً مصرف کننده محسوب می‌شوند. در این سرشماری جمعیت گروههای زیر ۱۵ سال به کل جمعیت تقریباً در تمام استانهای کشور در صد بالایی را نشان می‌دهد.
۲-۱- موقعیت جغرافیایی
شهر تهران در دامنه جنوبی کوههای البرز و حاشیه شمالی کویر مرکزی ایران، در دشتی نسبتاً هموار واقع شده که شیب آن از شمال به جنوب است و به وسیله دو رود اصلی کرج در باختر و جاجرود در خاور همراه با رودهای فصلی جعفرآباد یا دربند، دارآباد، درکه و کن که همگی از شمال به جنوب جریان دارند، مشروب می‌گردد. شهر تهران از نظر جغرافیایی در عرض شمالی ۳۵ و ۳۵ تا ۵۰ و ۳۵ و طول خاوری ۴ و ۵۱ تا ۳۳ و ۵۱ قرار دارد و ارتفاعش در جنوب (پالایشگاه تهران) ۱۱۶۰ متر و در نواحی مرکزی (پارک شهر) ۱۲۱۰ متر و در شمال (سعدآباد) ۱۷۰۰ متر است. دشت تهران به طور کلی دارای آب و هوایی گرم و خشک است و فقط نواحی شمالی‌اش که در دامنه‌های کوهستان البرز واقع است، اندکی متعادل و مرطوب می‌باشد.
هوای شهر تهران در تابستان گرم و خشک و در زمستان معتدل و سرد است. حداکثر دمای ثبت شده حدود ۴۴ درجه و حداقل ۸/۱۴- درجه و متوسط سالانه آن حدود ۷/۱۶ درجه سانتیگراد است. متوسط بارندگی حدود ۳۲۰ میلیمتر و دامنه تغییرات آن از ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیمتر، از سالی به سال دیگر نوسان دارد. از نظر زمین لرزه، تهران جزء مناطق پرزیان (۸ تا ۱۰ درجه مرکالی) محسوب می‌گردد.
۳-۱- موقعیت طبیعی
شهر تهران در بخشی واقع شده، که از نظر طبیعی بزرگترین تغییرات را در کنار خود دارد. دریای مازندران در فاصله جغرافیایی ۱۲۰ کیلومتری محدوده تهران قرار دارد. رطوبت و بارندگی زیاد در سواحل آن، نواحی سرسبز شمالی را ایجاد نموده و هوای معتدل را به طرف جنوب هدایت می‌کند. سلسله جبال البرز، تهران را از سواحل دریای مازندران جدا نموده و مناظر کوهستانی شمال شهر را به وجود می‌آورد. منطقه تهران در دامنه بلندترین ارتفاعات البرز قرار گرفته، که از شمال به جنوب دارای شیب‌تندی می‌باشد. برودت هوای کوهستان و اختلاف درجه آن با دشتهای گرم منطقه جنوب تهران، وزش باد خنکی را از جانب شمال به جنوب باعث می‌شود. در جنوب شهر تهران ناحیه بیابانی قرار گرفته و هوای آن گرم و خشک است. در قسمت غربی دشت قزوین قرار گرفته که یکی از مناطق حاصلخیز جنوب کوههای البرز را تشکیل می‌دهد.
۴-۱- پهنه‌بندی خطر زمین لرزه در تهران
مطالعات زمین‌شناسی نشان می‌دهد که اصولاً شهر تهران در منطقه زلزله خیز قرار دارد و با توجه به این نکته، لازم است که در ساخت و سازهای تهران به این نکته توجه کامل شود. اما در همین رابطه بخش‌هایی از گستره تهران در مناطقی از پهنه زمین لرزه قرار دارند که لازم است از ساخت و ساز در این نقاط اجتناب شود. این مناطق عموماً در شمال تهران متمرکز شده و مجموعه‌ای از این نقاط نیز در جنوب شهر تهران به سمت غرب تمرکز یافته‌اند. لذا در تمامی طراحی‌ها، مسئله زلزله خیزی باید مد نظر قرار گیرد. در ایران فعالیتهای مختلفی جهت شناسایی این پدیده مخرب صورت گرفته، که در نهایت منجر به تدوین آئین‌نامه طرح و محاسبه ساختمانها در برابر زلزله (نشریه شماره ۸۲ مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن) شده است. با توجه به این آئین‌نامه، سازه باید حتی‌الامکان با پلانی ساده و متقارن طراحی گردد. همچنین باید دارای سیستم فلزی یا بتنی باشد و قدرت انتقال نیروهای زلزله را داشته باشد.
۵-۱- ویژگیهای اقلیمی
شهر تهران با توجه به موقعیت خاص جغرافیائی از آب و هوای کاملاً متفاوتی در طول سال برخوردار است و با توجه به این موضوع بررسی اقلیمی تهران را در یک مجموعه آماری نمی‌توان نشان داد، تهران به ۵ حوزه اقلیمی تقسیم شده است لذا با در نظر گرفتن این مطلب تنها آمار مربوط به حوزه مورد نظر بررسی شده است.
۱-۵-۱- دما
بر اساس امار تحلیل شده ۱۵ ساله ایستگاه نمایشگاه بین‌المللی تهران، سردترین ماه سال، دی با حداقل ۴/۳- درجه و گرمترین ماه تیر با حداکثر ۴/۳۳ درجه است. برای گرمایش با توجه به حرارت پایین می‌توان از وسایل مکانیکی خصوصاً نوع غیر مرطوب آن در ساختمانها استفاده کرد. به طور کلی آب و هوای حوزه شمالی تهران در تابستان نسبتاً مناسب و در زمستان سرد است. مطلق درجه حرارت ثبت شده در طی ۱۵ سال در حوزه شمالی حداقل ۵/۱۳- درجه و حداکثر مطلق ۳۹ درجه است. میانگین مطلق درجه حرارت در فصول مختلف سال در این حوزه از ۵/۷- تا ۷/۳۵ تغییر می‌کند.
۲-۵-۱- میزان بارش
بر اساس آمار بارندگی دوره ۱۵ ساله (۱۳۴۴ تا ۱۳۵۹) در حوزه شمالی شهر تهران، میزان بارندگی در این منطقه از ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیمتر در فصول مختلف سال متغیر بوده است و حداکثر میزان بارندگی در ماه اسفند به میزان ۸۲ میلیمتر است. در ماههای آذر، دی و بهمن، بارندگی در این حوزه متداول است. ماههای خرداد، تیر، مرداد و شهریور با بارندگی محدود از کم بارانترین ایام در این حوزه می‌باشد. با توجه به نمودار میانگین دمای روزانه و بارش ماهانه، فصل خشک حوزه شمالی، از ماه تیر شروع شده و تا شهریور ادامه می‌یابد. حداکثر مطلق ثبت شده بارندگی طی یک ماه در این حوزه ۱۸۵ میلیمتر است و میانگین مجموع بارندگی سالیانه در طی این ۱۵ ساله ۴۰۹ میلیمتر گزارش شده است.
۳-۵-۱- رطوبت نسبی
متوسط حداکثر میزان رطوبت نسبی در حوزه شمالی مربوط به ماههای آذر و دی است که میزان رطوبت به ۷۶ تا ۷۹ درصد می‌رسد و حداقل آن مربوط به ماههای تیر، مرداد، شهریور می‌باشد که این میزان بین ۴۰ تا ۴۳ درصد است. از رابطه بین میزان رطوبت و دما استنباط می‌گردد که ماههای سرد این حوزه دارای رطوبت کافی و در فصول گرم از میزان رطوبت کاسته شده و در حدود نامناسبی قرار دارد.
۴-۵-۱- روزهای یخبندان
آمار میانگین دوره ۱۵ ساله حوزه شمالی نشان می‌دهد که در این حوزه در طول سال به طور متوسط ۷۳ روز یخبندان طی ماههای آبان الی اسفند به وقوع می‌پیوندد که حداکثر آن در ماه دی و حداقل آن در ماه آبان گزارش شده است.
۵-۵-۱- روزهای بارانی
تعداد روزهای بارانی که در آن بیش از ۱ میلیمتر در حوزه شمال تهران باران باریده است، بر اساس آمار ۱۵ ساله مورد مطالعه، به صورت میانگین ۵۷ روز می‌باشد. حداکثر باران که در طی یک ماه باریده، در طی این دوره آماری ۱۸۵ میلیمتر و طی یک روز ۵/۲۴ میلیمتر گزارش شده است. در طی آمار ثبت شده ۱۵ ساله در ماه شهریور در این حوزه بارش نبوده و بیشترین بارش متداول در ماه اسفند با میانگین ۹ روز می‌باشد.
۶-۵-۱- باد
جمع‌بندی امار جدول حداکثر وزش باد ۱۵ ساله نشان‌گر آن است که :
ماههای آذر، دی، بهمن ماههای آرامی هستند.
بیشترین میزان وزش باد در ماه فروردین است.
سرعت تمامی بادهای منطقه‌ای تهران از ۱۶ کیلومتر در ساعت کمتر بوده و این آمار، حاکی از بودن باد مطلوب، در طول فصول گرم سال است.
به جز فصل تابستان نیمی از بادها از سمت غرب و ۱۰ درصد از جنوب شرقی می‌وزند.
در فصل تابستان ۳۵ درصد بادها از سمت جنوب‌شرقی و ۱۷ درصد از سمت جنوب منطقه می‌وزند.
بادهای نسبتاً شدید (از ۱۰ کیلومتر به بالا) از سمت غرب به سوی منطقه می‌وزند که سرعت این گونه بادها در فصول بهار، پائیز و زمستان تا ۱۴ کیلومتر در ساعت به ثبت رسیده است.
در فصل تابستان، علاوه بر بادهای وزنده از سمت غرب، بادهای جنوب‌شرقی نیز از سرعت و دفعات کافی بهره‌مند می‌باشد. بادهای جنوب شرقی از جریانهای هوای نواحی مرکزی ایران بوده و به عنوان باد غالب در فصل تابستان گرد و غبار و شن به همراه می‌آورند. بادهای موسمی و محلی تهران به دلیل وجود ارتفاعات و درجه حرارت توده سنگی شمال و دشت جنوب، در روز از جنوب به شمال و در شب از شمال به جنوب می‌وزد.
۷-۵-۱- تاثیر جهات وزش باد در ساختمان
دومین عامل مهم در تعیین جهت مناسب ساختمان، وزش باد می‌باشد. با توجه به مطالعه آمار مربوطه، در فصول بهار، پائیز و زمستان بادهای نسبتاً شدید از سمت غرب می‌وزد و در فصل تابستان علاوه بر سمت غرب، بادهای جنوب‌شرقی که از جریانات هوای نواحی مرکزی ایران بوده، به عنوان باد غالب تابستان، گرد و غبار و شن به همراه می‌آورند. بنابراین می‌توان باد غرب را به عنوان باد غالب و مزاحم در نظر گرفت و تمهیدات لازم را جهت تعدیل آن اتخاذ کرد. با توجه به این نکته که زاویه ۲۵ درجه، زاویه حد پذیرش باد و یا رد باد می‌باشد و با توجه به جهت باد مزاحم که از سمت جنوب غربی می‌وزد، مناسب‌ترین جهت استقرار بنا در رابطه با وزش باد، محور ۴۵ درجه جنوب‌شرقی است و با توجه به زاویه حد پذیرش و یا رد باد. جهات ۲۰ درجه از جنوب به شرق تا ۲۰ درجه از شرق به جنوب جهات قابل قبول در رابطه با رد باد مزاحم می‌باشد. ضمناً بهتر است که از امتدادهای طولانی و ایجاد کانال در جهات شرقی- غربی اجتناب کرد و با توجه به جهت‌های اصلی استقرار واحدهای ساختمانی در حوزه‌ای که توضیح داده شد، به کمک ایجاد شکستگیهای در راستای شرقی- غربی، باعث جلوگیری از کانالیزه شدن باد غالب غربی شده و برای استفاده از بادهای محلی که باد مطبوع می‌باشد و از سمت شمال به جنوب و بالعکس می‌وزد، بهتر است. کانال‌های تهویه‌ای بین ساختمانها در جهت شمالی- جنوبی در نظر گرفته شود.
۸-۵-۱- تاثیر جهات تابش خورشید در استقرار ساختمان
اگر به نمودار وضعیت تابش خورشید در عرض جغرافیایی مربوط به تهران توجه شود (نمودار موقعیت و زوایای تابش آفتاب در طول سال) مشاهده خواهد شد، زاویه تابش آفتاب در اول دی ماه به حداقل (۳۰ درجه) و در اول تیرماه به حداکثر (۷۸ درجه) می‌رسد. بدین ترتیب در اول دی ماه که کوتاه‌ترین و معمولاً یکی از سردترین روزهای سال است، یک دیوار جنوبی به ارتفاع یک متر، سایه‌ای به طول ۷۳/۱ متر، در پشت خود ایجاد می‌نماید. همین دیوار در اول تیرماه سایه‌ای به طول ۲۱ سانتیمتر، در پشت خود ایجاد می‌نماید.
بر این اساس، لازم است به این زاویه توجه شده، فاصله دو ساختمان از یکدیگر به نحوی باشد که تابش خورشید به داخل هر دو ساختمان نفوذ نماید. بدین خاطر ساختمان‌ها می‌باید به نسبت ۱ به ۷۳/۱ ارتفاع ساختمان جنوبی و با توجه به کسر اختلاف تراز از یکدیگر فاصله داشته باشند. رعایت این نسبت فاصله موجب می‌گردد تا در طول زمستان، ساختمان‌ها و یا بخش‌های مجزای یک بنا آفتاب‌گیری کاملی داشته باشند.
با توجه به نمودار مذکور مشخص می‌شود که در گرمترین مواقع سال مدت زمانی که خورشید در آسمان تهران حضور دارد، از ساعت ۵ صبح الی ۱۹ و در سردترین مواقع سال از ساعت ۳۰/۷ الی ۴۵/۱۶ می‌باشد. به همین منظور، نمودار مسیر حرکت خورشید در منطقه می‌تواند در تعیین موقعیت و جهات اصلی و فرعی ساختمانها، طراحی پنجره‌ها، سایبانها و محاسبات حرارتی و … مورد استفاده قرار گیرد. برای تعیین جهت استقرار بنا و مقابله با گرمای حاصله از خورشید در مواقع گرم و در اختیار گرفتن این انرژی در مواقع سرد، باید حالتی را انتخاب کرد که بنا در تابستان کمترین حرارت را از آفتاب و محیط اطراف کسب کند و در زمستان علاوه بر اینکه کمترین حرارت را از دست بدهد، بیشترین حرارت را از آفتاب و محیط اطراف کسب نماید. از وسایلی از قبیل پیرانومتر (Pyranometer) می‌توان دریافت که برای کسب گرمای حاصله از خورشید در مواقع سرد و گرم باید بنا در محدوده جنوب تا ۴۵ درجه به سمت شرق قرار بگیرد. با توجه به این مطلب که تهران از نظر آب و هوایی دارای زمستان سرد و تابستان تقریباً گرم است باید سعی بر این داشت که انرژی خورشیدی تابنده شده بر سطوح قائم بنا در زمستان به بیشترین سطوح بنا تاثیر بگذارد و در تابستان کمترین سطوح ساختمان در معرض این پرتوها باشد.

(( برای دانلود کلیک کنید ))